Zeven keer en ook worst

Er zijn van die dingen die je onbewust heel vaak ziet, maar die ene keer zie je het ineens heel bewust. Bijvoorbeeld toen ik een wasje wilde draaien en mijn oog op het zinnetje 7 x langer fris op de voorkant van een fles viel. Normaal gesproken gaan mensen dan tijdens hun washandelingen weer verder in hun hoofd met het nadenken over nuttige vraagstukken des levens. Helaas ik niet. 7 x langer fris is dan hét vraagstuk. Oh ja, in de uiterwaarden van mijn gedachten ben ik ook die (letterlijk) welvarende, effectieve en doortastende persoon. Ik weet precies welke verzekeringen vaarwel kunnen worden gezegd, ik maak inmiddels deel uit van ludieke beeveetjes en ik weet wat ik wel en niet moet invullen wat de belastingaangifte betreft, waardoor ik een keer iets ontvang in plaats van altijd te moeten betalen. Ik pareer meteen iemand van een of ander sociale, medische of commerciële dienst in kennis, omdat ik gewoon maximaal op de hoogte ben van de ins en outs. Dat van een kind kan de was doen, maar dan doet ondergetekende de was en verdringt 7 x langer fris onmiddellijk al het nuttige.

Dan denk ik: wat is dat dan, zeven maal langer fris? Ten opzichte van wat? Zeven maal ten opzichte van daarvoor? Zeven maal langer fris dan andere kledingstukken die niet met dit middel zijn gewassen? Of zeven weken langer fris ook al ligt het in een muffe kast? Ik schil inmiddels een ui en denk: of zouden ze bedoelen dat zonder dit middel een gewassen kledingstuk maar een dag fris blijft en met dit middel een hele week? Ten opzichte van een banaan die zeven dagen op een fruitschaal ligt? En hoe kom je aan het getal zeven? Waarom niet drie keer? Hoe en door wie is die test gedaan? Ik zie dan een meneer met een hele grote neus in een lab zitten die de hele dag ruikt aan een t-shirt en na de zesde dag roept “Jongens, dit is het moment, het gaat nu vervagen, de geur”. Of ik zie helemaal niemand nergens zitten en vermoed dat iemand van een ingeschakeld reclamebureau heeft geadviseerd dat iets met zoveel langer fris op de verpakking nét dat dingetje is waardoor drukke mensen die snel boodschappen doen over de streep gehaald worden omdat het zo lekker bekt. “Wat doen we: vier, zes of zeven? Zeven!”, hoor ik dan zo’n slim communicatietype in vergadering roepen. “Zeven, dat heeft iets, ik zeg doen”.

Daar kun je het dan bij laten, maar erger wordt het doordat ik ineens benieuwd ben naar leuzen op flessen en nog voordat ik de tomaten snijd neem ik een kijkje in de huishoudkast. Ha, kijk nou wordt het leuk! Een ander merk wasmiddel maakt korte metten met zeven maal en claimt gewoon 100% langer fris. Daar sta je dan als fles met je lullige zeven. Maar de vraag is, hoe staan procenten in verhouding tot langer? 100% is misschien wel eenmalig, terwijl het andere middel misschien wel zeven maal langer 100% frisser is.

Nog een fles, voor de vaatwas. Fris is dan ineens kracht, maar dan in het Engels. 4 x Power. “Vier maal kracht”. Ik vind het al vrij oké dat de vuile vaat gewoon in één keer schoon is na het programma, maar hoezo vier keer kracht? Grammaticaal klopt het al niet en dat is op z’n minst een beetje aandoenlijk. Ik zie ook ineens geen reclamebureau meer voor me, kon denk ik niet uit. Klinkt wel aanlokkelijk trouwens, vier keer kracht. Epo-glansspoelmiddel.

Nieuw! Dat bekt ook lekker. Grappig genoeg hebben de meeste consumenten niks met ‘nieuw en verandering’, Maatschappelijk gesproken. Blijkbaar werkt het wel voor schoonmaak, was- en cosmetische middelen. Ik mag toch aannemen dat daar over is nagedacht? Persoonlijk baal ik altijd enorm als ik na jaren eindelijk de goede shampoo heb gevonden en dan komen ze ineens met hun ‘nieuwe formule’. Ik wil alles nieuw, behalve die shampoo ja!? Die net niet. Het is trouwens wel fijn te weten dat mijn favoriete schoonmaakmiddel twee maal actiever is geworden. Powerrr! Active!! Prachtige woorden, wie wil dat niet horen? Maar eerlijk is eerlijk, twee maal is nog redelijk bescheiden.

Ik bak de uien en tomaten en pers een teen knoflook. 7 x langer fris heeft ineens plaats gemaakt voor Erben Wennemars. Erben Wennemars? Ja. Erben Wennemars. Normale mensen denken niet aan Erben Wennemars, tenzij het vrienden, familie of schaatsliefhebbers zijn en ik ben niets van dat alles. Ik wil Erben helemaal niet in mijn hoofd, maar hij kwam recentelijk weer eens voorbij en dan gaat ie niet weg. Omdat ik dan denk: Erben? Erben? Klopt niet. Ik vermoed dat zijn ouders hem ooit Gerben noemden en ineens ontdekten dat ie een klein stotterprobleempje had als peuter. “Vanaf nu heet je gewoon Erben”, zie ik ze zeggen in hun liefde en bescherming. Hoe mooi is dat? Probleem opgelost, ouderliefde. Ik zet een pan water op het kookstel en denk aan de ouders van Erben Wennemars en wens iedereen zulke ouders. Maar evenzogoed zijn het gewone ouders (of zelfs rotouders) die hun kind gewoon de rare naam Erben hebben gegeven. Erben klinkt voor mij als een ruine oterham met aas, Oca Ola, lapschaats of uurkool met pekjes en ookworst van de EMA. Terwijl ik deze gedachten heb, had ik inmiddels ook de uitvaartverzekering onder de loep kunnen nemen. Of ik had kunnen oefenen in het verwisselen van een autoband, wat ik in mijn leven nog nooit heb gedaan en er hoopvol van uitga dat dat ook nooit hoeft te gebeuren. Ook speelt misschien mee dat ik een broer heb die gewoon Gerben heet.

Ik gooi de paghetti in het kokende water, snijd, hak en scheur peterselie en basilicum en besluit dat we morgen zuurkool met rookworst gaan eten. Terwijl ik weet dat dat 2 x meer gedoe is, vanwege dat ene anti-zuurkoolgezinslid. Dus 2 x more active, omdat portie puree apart moet worden gehouden en 1 x extra groente in de vorm van andijvie en 1 x vleesvervanger voor de rookworst vanwege het liever-geen-vlees-gezinslid, wat 2 x meer kost. Wow, 6 x power. Dus. Ik denk aan Oudste die als peuter ook altijd paghetti zei en Jongste die mayonaise heel lang shampoo noemde waardoor we hier in huis nog altijd tatjes met shampoo eten. Ik bedenk me dat de shampoo bijna op is.

Ik giet de paghetti af en vrees alvast het moment waarop Erben mij mogelijk straks ook nog zou kunnen gaan bezoeken in mijn droom, zeven keer, op z’n lapschaatsen…..

200 % focus op uurkool, tatjes en leesvervangers, please.